امید نوری در تاریکی است، رویاها را تبدیل به واقعیت می‌کند. امید ما را به خداوند نزدیک می‌کند، خوشبخت‌مان می‌کند و بدون آنکه به ما آسیب بزند راه رسیدن به آینده را هموار می‌سازد. انسان‌های بسیاری این مسیر را پیموده و از موهبت آن استفاده کرده‌اند. آنهایی که تجربه امیدواری را کسب کرده‌اند اکنون آسوده و موفق هستند؛ بیایید دوباره متولد شویم. پیش به سوی امید.
- امید راه مبارزه با فقر شدید
در ۲۰سال گذشته تعداد کودکانی که در سراسر جهان از گرسنگی، فقر و بیماری در حال مرگ بودند کاهش یافته و از تعداد افرادی که در فقر شدید زندگی می‌کنند نیز کاسته شده است. در حال حاضر ملت‌ها اهداف بلند پروازانه‌ای برای از بین بردن فقر شدید تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرده‌اند زیرا می‌خواهند حیات و زندگی آزاد را به کودکان کشورهای فقیر هدیه دهند.
- امید به مبارزه جهانی علیه فلج اطفال
یک زمانی کودکان زیادی در کشورهای فقیر یا در حال توسعه به دلیل فلج اطفال برای همه عمر زمین‌گیر می‌شدند. اکنون فلج اطفال بر خلاف بسیاری از بیماری‌ها در حال ریشه‌کنی است. سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند ۲۰میلیون نفر با فلج اطفال زندگی می‌کنند. در حال حاضر همه کشورها به جز افغانستان و پاکستان علیه این بیماری واکسینه شدند و قرار است تا پایان سال ۲۰۱۸ این بیماری برای همیشه منقرض شود. خانواده‌ها، پزشکان، دولت‌ها و جامعه جهانی به نتیجه این ریشه‌کنی امیدوارند.
- امید و کنترل بحران جهانی آب
ششمین هدف از راهبرد هفده‌گانه توسعه پایدار سازمان ملل متحد دستیابی جهانی و منصفانه به آب آشامیدنی سالم و مقرون به صرفه است که می بایست تا سال ۲۰۳۰ محقق شود. با حمایت‌های جامعه بین‌الملل هر۱۰ثانیه یک نفر در کشورهای در حال توسعه به آب آشامیدنی سالم می‌رسد. همه امیدوارند نزولات جوی افزایش یابد تا آب پاکیزه برای کسانی که به شدت به آن نیاز دارند تامین شود. همه باید تلاش کنیم و مراقب نگهداری و پاکیزگی منابع آب باشیم. در این زمینه باید آموزش ببینیم، کشاورزی را بهینه کنیم و نظارت‌های بهداشتی را افزایش دهیم.
- امید و کاهش خشونت علیه کودکان
مشارکت جهانی برای خاتمه دادن به خشونت علیه کودکان آغاز شده و قرار است تا سال ۲۰۳۰ حمایت همه جانبه‌ای از کودکان در برابر خشونت صورت بگیرد. هدف این است که سوءاستفاده جنسی، بهره‌کشی، قاچاق و شکنجه پایان یابد. نتیجه این اقدامات آسایش و آرامش همه کودکان جهان است.
- امید و توسعه روابط جهانی
هنگامی که در آوریل ۱۹۹۴ کشور رواندا درگیر نسل‌کشی شد عشق همسایه به همسایه و خانواده به خانواده تبدیل به نفرت شد. حالا شرایط تغییر کرده و دشمنی جای دوستی را گرفته است. برای رسیدن به این رستگاری بیش از دو دهه تلاش شد، داوطلبان برقرار صلح به مردم درگیر جنگ آموزش دادند و از آنها خواستند مهربانی را جایگزین خشم کنند. امید مردم رواندا هر روز بیشتر می‌شود و این را مدیون دوستی هایشان هستند.
© نوشته: محمدجواد نعمتی
منبع: worldvision