مقامات استرالیایی معتقدند بهره‌برداری آزادانه از فناوری بدون داشتن شناخت و مهارت کافی یک سرگرمی مخرب است و سبب کاهش مهارت‌های شخصی افراد می‌شود. «مرلین آکارد» روان‌شناس از دانشگاه سیدنی می‌گوید: «مهم است خانواده‌ها درباره زندگی آنلاین و آفلاین فرزندان خود چیزهایی بدانند و گاهی برای کمک به آینده‌شان، اقداماتی انجام دهند. کودکان در زمان فعالیت‌های آنلاین روی صفحه نمایشگر رایانه متمرکز هستند. از نظر من این تهدید اول است زیرا آنها بعد از مدت کوتاهی دچار بی‌تحرکی می‌شوند و به استقبال بیماری‌های مختلف می‌روند.»
برنامه ایمنی سایبری استرالیا در سال ۲۰۰۵ از همین نقطه آغاز شد؛ «هانس اریک» متخصص شبکه‌های چند رسانه‌ای ابعاد این برنامه را توضیح می‌دهد: «استرالیا در برابر حقوق و آزادی‌های شهروندی قوانین گوناگونی دارد و هرگز از شیوه‌های سلبی و شتابزده استفاده نمی‌کند. برنامه ایمنی فضای سایبری کشور در اولین قدم به صورت شفاهی اجرا شد، یعنی از خانواده‌ها خواسته شد اجازه ندهند کودکان زیر ۲سال تا پیش از ۵ سالگی مقابل رایانه قرار بگیرند. در عین حال اعلام شد کودکان ۵ ساله حدود یک ساعت و افراد بین ۵ تا ۱۸ سال روزانه بیش از ۲ ساعت از دستگاه‌های رایانه‌ای نظیر دسک‌تاپ، لپ‌تاپ، تبلت، تلفن‌ها و تلویزیون‌های هوشمند استفاده نکنند. در واقع این خانواده بودند که حضور فرزندان در فضای اینترنت را کنترل کرده و به سادگی آنها را در جریان مزایا و معایب این فناوری قرار دادند.
اریک، ادامه داد: «این درخواست از آنجایی مطرح شد که استفاده کودکان از رایانه به ویژه در اتاق خواب، از یک سو زمان خوابیدن و استراحت کردن آنها را سلب می‌کرد و از سوی دیگر منجر به شکل‌گیری آسیب‌های مرتبط با فضای مجازی البته دور از چشم والدین می‌شد.»
بخش دوم، تصویب قوانین ملی برای افزایش ایمنی در فضای سایبری بود. در این زمینه سایت‌های دوست‌یابی آنلاین و بازی‌های مخرب و خشونت‌آمیز محدود شدند تا به این بهانه محتوای نامناسب کمتری در اختیار کودکان و نوجوانان قرار بگیرد. گام بعدی جلب اعتماد شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنت بود تا از این برنامه حمایت و سلامت و ایمنی کودکان در فضای سایبری را تضمین کنند. آنها با نصب نرم‌افزارهای خاص در بخش‌های مختلف شبکه تامین اینترنت مناسب و عاری از آلودگی را ضمانت کرده و با راه‌اندازی سامانه‌های فیلترینگ دسترسی کاربران به مطالب و عناوین نامناسب را به طور کامل مسدود کردند. شرکت‌های خدمات اینترنت استرالیا در عین حال نرم‌افزارهای کنترل را در اختیار والدین قرار دادند تا آنها بتوانند روزانه یا به صورت هوشمند از اتفاقات فضای وب فرزندان خود مطلع شوند.
© برگردان به فارسی: محمدجواد نعمتی
به نقل از: دفتر ارتباطات و آموزش سایبری استرالیا