پیکان از آغاز تولد تا زمان توقف جایگاه خاصی در فرهنگ ایرانی داشت. این اتومبیل با وجود امکانات بسیار محدود در مقایسه با اتومبیلهای هم نسل خود ارزان قیمت بود و به همین دلیل طرفداران زیادی پیدا کرد. طراحی این اتومبیل از همان ابتدا برای قشر خاص جامعه یعنی کارمندان و کارگران در نظر گرفته شده بود و کمتر اشراف زادهای پای در رکاب آن میگذاشت؛ اشراف زادگان از قدیم نگاه چندان خوشایندی به پیکان نداشتند و سوارشدن به مرسدس بنز آلمان را بر نشستن روی صندلی پیکان مونتاژ ایران ترجیح میدادند. اقتصاددانان این خودروی کهنه چهل و چندساله را مظهر دوران طلایی اقتصاد ایران میدانستند و عقیده داشتند «پیکان ارثی از گذشته برای ماست».
حالا دوازده سال است که پیکان با آن چراغهای بزرگ و خیالانگیز و سپرهای براق فلزی دیگر در بین ما نیست. با توقف تولید این خودرو گمان میرفت خودروسازی کشور راه صعود و پیشرفت را در پیش بگیرد اما در کمال ناباوری در سرازیری سقوط قرار گرفت و همچنان مونتاژکار باقی ماند.
* مروری بر سرگذشت پیکان
۱۳۴۶: تولید اولین اتومبیل پیکان – نام اصلی آن کرایسلر آونجر و آروو برپایه هیلمن هانتر است.
۱۳۴۷: معرفی اولین تاکسی پیکان و پیکان وانت
۱۳۴۸: تولید اولین پیکان مدل ۱۷۲۵
۱۳۴۹: تولید پیکان با گیربکس اتوماتیک
۱۳۵۰: تولید اولین پیکان جوانان
۱۳۶۰: تولید پیکان با چراغهای بزرگ و نشان دهندههای جدید
۱۳۶۹: تولید پیکان با موتور پژو۵۰۴
۱۳۷۰ تا ۱۳۷۸: تولید پیکان با تغییرات جزیی و ادغام موتور آن با بدنه پژو۴۰۵
۱۳۸۲: تولید پیکان با موتور انژکتوری
۱۳۸۴: توقف تولید پیکان
– در تمام این سالها جمعاً بیش از ۱۱ میلیون دستگاه پیکان ساخته شد.
© نوشته و عکس: محمدجواد نعمتی
ممنون از شما . واقعا همونی بود که می خواستم،کامل و بدون نقص
سلام. ممنون از توجه شما